-از تنــها بـودنـم راضــی نیــستم ؛

امـا …

خـوشـحــالم کـه بـا خیلــی هـا نیـستـم … !! 

-دیر آمدی ؛ بودنم در حسرت خواستنت تمام شد ...

-اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...


بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!


مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛


مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!

-راهی جز سقوط نداردبرگ پاییزی....وقتی میداند درخت.... عشق برگ تازه ای درسردارد...

-توی تخت خوابی
تنها باکلی بغض
آروم روت رو میکنی اونور...
میری آروم زیر پتو تا کسی نبینتت...
قشنگ به خاطراتت فک میکنی...
به آرزوهات...
به اینکه الان داره بایکی دیگه خوشبخت میشه...
اینجاس که صورتت نم پیدا میکنه...
به زور آروم نفس میکشی که کسی بازم صداتو نشنوه
ولی کاری از دستتت برنمیاد...
این ته خطه...همچین آدمی اگه هستی ...یعنی به ته خط رسیدی...
همینجوری فکر میکنی وفکر...بعد چشماتو که باز میکنی می بینی صبح شده...

-هربارکه میخواهم به سمتت بیایم,یادم می افتد دلتنگی هرگزبهانه ی خوبی برای تکرار یک اشتباه نیست...

-بغض داری؟...آروم نیستی؟...دلت براش تنگ شده؟...حوصله هیچکسونداری؟...حالا...یاد لحظه ای بیفت که اون همه بی قراری های تورودید,اما...چشماشوبست و رفت...

- عادت ندارم درددلم را به هرکسی بگویم....!پس خواهش میکنم زیر چهره ی خندانم,تا همه فکر کنند,نه دردی دارم و نه قلبی...

-پاییز باشد و . . .
باران باشد و . . .
کوچه ها و پرسه زدن و . . .
لیوانی چای داغ و . . .
سالهاست جاهای خالی را با خیال تو پر میکنم !
آه اما نمی‌ دانی
این پاییزها ی لعنتی چقدر دیر می گذرند . . .

- گاه دلم میگیرد...

گاه زندگی سخت میشود....

گاه تنها تنهایی ارامش میاورد...

گاه گذشته اذیتم میکند...

این گاه ها...گهگاه تمام روز و شب من میشوند 

آنوقت بغض گلویم را میگیرد 

درست مثل همین روزها....

- تقسیم میکنم سهم روزهای اینده ام را... یا در کنار تو یا در یاد تو...

- کجایی؟!!! تو که نیستی همه میخواهند جای تو را پر کنند...!!!

- انگار در دلم حرفی دیگر باقی نمانده تا برایت بگویم...تنها یک جمله: هنوزم دوستت دارم...

- عمیق ترین درد زندگی دلبستن به کسی است که بدانی به تو تعلق ندارد...

- ترکت میکنم تا هر سه راحت شویم... من.تو و رقیبم! من از قید تو...او از قید من و تو از قید خیانت...!

آرامشی میخواهم

خلوتي ميخواهم...

تو باشي و من

در كنار هم

تو سكوت كني و من گوش كنم

و من آرام بگويم *دوستت دارم*و تو گوش كني

و آرام بگويي: من بيشتر...

بودنت را دوست دارم

وقتي دست دور كمرم حلقه ميكني...

و مرا به آغوشت سفت ميفشاري... و وادارم ميكني

كه به هيچكس فكر نكنم...

جز تو...

وقتی نمیدونی تو دلت چی میگذره !

وقتی نمیدونی از این دنیای لعنتی چی میخوای!

وقتی قبل از اینکه چیزی رو بخوای اون چیز نابود میشه !

وقتی همه باهات قهرند!

وقتی نفــــــــــــــــــرین شده ای !

چه دلیلی داره که ارزویی داشته باشی؟ چه دلیلی داره چیزی رو دوست داشته باشی ؟

چه دلیلی داره به زندگی ادامه بدی؟

 گاهی چه دلتنگ میشویم
برای یک مواظب خودت باش
برای یک هستم
برای یک نوازش
برای یک آغوش …

دلتنگم نه دلتنگ تو

دلتنگ اینکه یه روزی هوامو داشتی

دلتنگ اینکه هر لحظه به یادم بودی

دلتنگ هر دقیقه شنیدن صدات

دلتنگ تا صبح بیدار موندنت فقط به خاطر اینکه دل من گرفته

دلتنگ اینکه اسممو سوالی صدا کنی

دیدی ؟ من که دلتنگ تو نیستم !

ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﭘﺎﯼ ﺩﺍﺭ ﺭﻓﺖ …
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻻﯼ ﺩﺍﺭ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ
ﭼﺎﻗﻮ ﺩﺳﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﯾﺪ …
ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﻞ ﻧﮑﺮﺩ …
ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﯼ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ …
ﺩﺭ ﻭ ﺗﺨﺘﻪ ﻫﻢ ” ﺍﺻﻼ ” ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻮﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ …
ﺑﺎﺭ ﮐﺞ ﻫﻢ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﺳﯿﺪ …
ﺑﻪ ﺩﻋﺎﯼ ﮔﺮﺑﻪ ﮐﻮﺭﻩ ﻋﺠﺐ ﺑﺎﺭﻭﻧﯽ ﺍﻭﻣﺪ …
ﺗﺎﺯﻩ: ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺎﺭﯼ هم ﻋﯿﺐ ﮐﺮﺩ …
ﻣﺎﻩ ﻫﻢ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺯﯾﺮ ﺍﺑﺮ ﭘﻨﻬﻮﻥ ﻣﻮﻧﺪ …
ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺁﻭﺭﺩ
ﻭ ﻇﻠﻢ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪ !!!
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﻫﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ!

نیــازی بـه انتــقام نیـست !
فـقط مـنتظر بـمان ..
آنـها کـه آزارت مـی دهند ..
سرانـجام بـه خـود آسیـب مـی زنند ..
و اگـر بـخت مـدد کنـد ..
خــداوند اجـازه مـی دهد تماشاگرشان باشــی …!

اینجا سرزمین واژه های وارونه است جایی که گنج *جنگ* میشود درمان *نامرد* وقهقه *هق هق*اما دزد همان دزد است ،درد همان درد و گرگ همان گرگ…!

حـــکایـت زنـــدگی مـا شـده مــثـل دکــمـه ی پـــیـراهـن
اولــی رو کـه اشــتـبـاه بـــسـتی ،
تــا آخـــرش اشـــتـبـاه مـــیـری !
بــــدبـخـتـی ایــنـه کـه ؛
زمــانی بـه اشـــتـبـاهـت پـــی می بـری کـه رســیـدی بـه آخــــرش . . .

هم پرسه کابوس همراه بیراهه

هم بستر مرگم این آخرین راهه

آلوده ی دردم در حسرت امید

نفرینیه بغضم دنیایی از تردید

من تو هجوم شب تصویری از دودم

در امتحان عمر مردود مردودم

هر لحظه میمیرم هرلحظه میمونم

زنده م یا مرده اصلا نمیدونم

بازیچه ی بغضم بازیچه ی دردم

یک عمر دنیامو با مرگ حس کردم

درها همه بسته با من همه دشمن

کابوس ملموسم اینجا همینم من

من تو هجوم شب تصویری از دودم

در امتحان عمر مردود مردودم

هر لحظه میمیرم هرلحظه میمونم

زنده م یا مرده اصلا نمیدونم

واسه من و عشقی که باختی گریه کن
تو همون قفس که ساختی گریه کن

واسه مرگ خنده هامون گریه کن
تو بجای هردوتامون گریه کن

گریه کن واسه بغض تو دلامون
واسه مرگ خنده هامون
واسه اون غم چشامون
واسه اون خاطره هامون

واسه تنهایی دستات وقتی که منو نداری
وقتی قاب عکس خالی جلوی چشات میزاری
وقتی هیچکسو نداری سر رو شونه هاش بزاری
گریه کن راهی نداری گریه کن

وقتی دستامو تو دستای یکی دیگه دیدی
واسه تنهایی دستات گریه کن
وقتی چشمام دیگه دنبال تو نیست
واسه تنهایی فردات گریه کن
وقتی هیچکس و نداری سر رو شونه هاش بزاری
گریه کن راهی نداری گریه کن

عــشــق یـــعنــی ؛

ایــنــقد واستـــــ عزیــز بوده بــاشــه کــه

توو روزایی که نیستــــــ ؛

کسی جـــاشــو نـگیـــره ...

دل که نه!
ویران کده ی زمانه
اما گاهی هم میشود
در این مخروبه
گاهی…!
چای نوشید
نفسی تازه کرد
و شاید
ترمیمش…

نامت چه بود؟ آدم.

فرزند؟ من را نه مادری نه پدری، بنویس اولین یتیم خلقت.

محل تولد؟ بهشت پاک.

اینك محل سكونت؟ زمین خاک.

آن چیست بر گرده نهادی؟ امانت است.

قدت؟ روزی چنان بلند كه همسایه خدا،اینك به قدر سایه بختم به روی خاک.

اعضاء خانواده؟ حوای خوب و پاک ، قابیل خشمناک ، هابیل زیر خاک.

روز تولدت؟ روز جمعه، به گمانم روز عشق.

رنگت؟ اینک فقط سیاه ، ز شرم چنان گناه.

چشمت؟ رنگی به رنگ بارش باران ، كه ببارد ز آسمان.

وزنت ؟ نه آنچنان سبک كه پرم در هوای دوست ،

نه آنچنان وزین كه نشینم بر این خاک.

جنست ؟ نیمی مرا ز خاک ، نیمی دگر خدا.

شغلت ؟ در كار كشت امیدم.

شاكی تو؟ خدا.

نام وكیل ؟ آن هم خدا.

جرمت؟ یك سیب از درخت وسوسه.

تنها همین ؟ همین.

حكمت؟ تبعید در زمین.

همدست در گناه؟ حوای آشنا.

ترسیده ای؟ كمی.

ز چه؟ كه شوم اسیر خاک.

آیا كسی به ملاقاتت آمده؟ بلی.

كه؟ گاهی فقط خدا.

داری گلایه ای؟ دیگر گلایه نه، ولی...

ولی چه ؟ حكمی چنین آن هم یك گناه!!؟

دلتنگ گشته ای ؟ زیاد.

برای كه ؟ تنها خدا.

آورده ای سند ؟ بلی.

چه ؟ دو قطره اشک.

داری تو ضامنی؟ بلی.

چه كسی ؟ تنها كسم خدا.

در آ خرین دفاع ؟ می خوانمش كه چنان اجابت كند دعا.

سلام روزگار ...

چه میکنی با نامردی مردمان ...

من هم ...

اگر بگذارند ...

دارم خرده های دلم را ...

چسب میزنم ...

راستی این دل ...

دل می شود ؟

 ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ

” ﺑﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ”

ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻧﮑﻦ

ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ،

ﭼﻪ ﺩﺭﺩ ﺑﺪﯼ ﺍﺳﺖ…

ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺧﻢ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ

ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ...

گاه همه چیز ساده اغاز میشود

گاه همه چیز آرام  آغاز میشود

و گاه همه چیز ساده و ارام به پایان میرسد، بی آنکه بدانیم چرا؟

راستی چرا

گفت سیگار نکش میمیری..

گفتم نکشم میمیرم..

گفت بکشی با درد میمیری..

گفتم نکشم از درد میمیرم..

 گفت سیگار بکشی برمیگرده/

گفتم نکشم فراموش میشه؟؟

گفت بکش..

گفتم دیگه نمی کشم.